Köyümüze adını veren atalarımızın tarihçesi:

BEYDİLİ,BEĞDİLİ ya da BEĞDİLLİ; Oğuzların 24 boyundan biri.Oğuz geleneğine göre,Oğuz Han’ın üç oğlundan Yıldız Han’a bağlı Bozok koluna girer ve Oğuz ordusunun sol kanadını oluştururlardı.Beydili boyunun adına ilk kez Kaşgarlı Mahmut’un Divanü lugat it-türk (X.yy) adlı yapıtında rastlanır.Beydili’lerin bir bölümünün, başka oğuz boylarıyla birlikte Selçuklu Devletinin kuruluşuna ve Anadolunun fethine katıldığı öne sürülür. Selçuklu devletinin kuruluşundan XIV.yy ortalarına değin, başka oğuz boyları gibi Beydililer’in adına da kaynaklarda rastlanmamaktadır.Selçuklu devletinin kuruluşuna katılmayıp kendi boy ve geleneklerini koruyan Beydililer ise,XII.yy. ortasında Horasan’da Selçuklu hükümdarı Sultan Senceri yenerek esir almış,daha sonra moğol istilasından kaçarak(XIII.yy.) Azerbaycan ve Doğu Anadoluya göç ettiler.Moğol istilasının yayılmasıyla başka Türkmenler ile birlikte Suriye’ye giderek yeni kurulan Memluk devletine sığındılar. XIV.yy.da Beydili boyuna, Gazze’den Kozan ve Diyarbakır’a değin uzanan bölgelerde yaşayan türkmen boyları arasında rastlanmaktadır.Moğol egemenliğinin ortadan kalkmasıyla (XIV.yy.) harekete geçen Suriye Türkmenleri ile birlikte,Beydili boyunun da önemli bir bölümü Suriye’den ayrılıp Güney ve Doğu Anadolu’ya ve İran’a gitmiş; Dulkadiroğulları,Ramazanoğulları beyliklerinin,Akkoyunlu ve Safevi devletlerinin kurulması ve gelişmesinde önemli rol oynamışlardır.

XIV.yy. da Anadolu’daki Beydililer’in en büyük bölümü,Halep Türkmenleri arasında yaşıyordu.Yazın Uzunyayla ve Sıvas’ın güneyindeki kesimlerde, kışın Halep ve çevresinde göçebe bir yaşam sürdüren Halep Türkmenleri, XVII.yy. da Orta ve Batı Anadolu ile Marmara bölgesine yerleştirildiler.Osmanlı tahrir defterlerinden anlaşıldığına göre, bu dönemlerde Beydililer, nüfuslarının çokluğu ve oymak sayısı bakımından, Halep Türkmenleri’nin en büyük kolunu oluşturmaktaydılar.Yozgat ve çevresinde;Sıvas’ın G.’indeki Kangal,Mancınık ve Alacahan bölgelerini içine alan yeni il’de yaşayan Beydililer, 1691’ de açılan Avusturya seferine çağrıldılar,1692’ de arap aşiretlerinin sürekli saldırısına uğrayan Rakka bölgesinde oturmaya zorlandılar.Bunlardan bir bölümü buraya yerleşip kaldı, kalmak istemeyenler de bir süre sonra Halep,Gaziantep,Hatay,Çukurova ve yeni il bölgelerine yerleştiler.

Diyarbakır yöresinde yaşayan boz ulus arasındaki Beydililer’in bir bölümü, Akkoyunlular’a ve Safevi devletine hizmet etti.Bir bölümüyse başka boylar arasına karıştı. Adana ve İçel yöresinde,Ramazanoğulları içinde yaşayan Beydili kolu ise XV.yy.’ın sonlarında İçel Sancağındaki Gülnar kazası köylerine, küçük bir bölümü de Tarsus yöresine yerleşmişti.

İran’daki Beydililer’e ilişkin bilgiler,Safevi devletinin kurulmasıyla başlar.Buradaki Beydililer’in çoğu, Azerbaycan bölgesine yerleşmiş,XVIII.yy. dan başlayarak da yerleşik yaşama geçmişlerdir. Türkmenistan’da yaşayan Göklen adlı türkmen ulusu arasında da Beydililer’e rastlanır.

Anadolu’da günümüzde de Beydili adını taşıyan çeşitli yerleşmeler vardır. (Büyük Larausse Ansiklopedisinin 1590.sayfası)

Genel Olarak Beğdililer

Oğuzların Boz-Ok kolunun Yıldız-Han Oğullarından olan Beydili boyu; Kaşgarlı, Reşid ud-din ve Yazıcı-Oğlu’nun yapıtlarında Oğuz boyları listesinde yer almaktadır. Beydili, “Sözü değerli, büyükler gibi aziz” anlamındadır. Onkunu Tavşancıl kuşudur. Et bölüşümünde sünüğü “sağ umaca”dır. Kendine özgü özel damgası vardır. Beğdili, Oğuzların hükümdar çıkaran beş boyundan biridir, diyen Faruk Sümer; Harizmşahlar hanedanının bu boydan olduğu söylemektedir. Osmanlı Tapu Tahrir Defterleri’nde 23 Beğdili yer adına rastlanılmıştır. Beğdili oymaklarının bir kısmı, Safevi Devleti kuruluşuna katılmışlardır. Beydili oymak ve obaları 14. - 16. yüzyıllarda Boz-Ulus ve Yeni-İl, Kuzey Suriye, İran, İç-İl bölgelerinde yerleşik ya da göçer olarak varlıklarını sürdürmüşlerdir.(Prof. Dr. Faruk Sümer, Oğuzlar (Türkmenler) boy teşkilat Destanları, Ana yay. 3. Basım 1980 İst. S. 210-211 ar.çiz. ve 297 ve Prof.Dr.Faruk Sümer: “Safevi Devletinin Kuruluşu ve Gelişiminde Anadolu Türklerinin Rolü” Güven. Mat.yay.Ank.1976)

Oğuz Kaan destanı www.biyografi.net. Sitesinden alındı

BOZ-OKLAR

A. Gün-Han Oğulları

1. Kayı
2. Bayat
3. Alka Evli
4. Kara Evli

B. Ay- Han Oğulları

1. Yazır
2. Döğer
3. Dodurga
4. Yaparlı

C. Yıldız- Han Oğulları

1. Avşar
2. Kızık
3. Beğdili
4. Karkın


II. ÜÇ-OKLAR

A. Gök-Han Oğulları

1. Bayındır
2. Peçenek
3. Çavuldur
4. Çepni

B. Dağ-Han Oğulları

1. Salur
2. Eymür
3. Ala Yuntlu
4. Yüreğir

C. Yıldız- Han Oğulları

1. İğdir
2. Büğdüz
3. Yıva
4. Kınık

Sonuç olarak; Köyümüze adını veren atalarımız, Orta Asyada Oğuz Kaanın 3 oğlundan birisi olan Yıldız Han a bağlı bir boydur. Beydililerin bir bölümü 12.yy. da Anadolu fetihlerine katılarak Anadolu Selçuklu Devleti kuruluşuna katkıda bulunurlarken diğer bölümüde orta asyanın moğollar tarafından işgal edilmesi üzerine Anadolu’ya kaçıyorlar.Çerkes ve Türk kölelerin Mısırda kurduğu Memlük Devletine sığınıyorlar. Moğol istilasının kalkmasından sonra, 14. Yy. Da Halep Türkmenleri ile birlikte tekrar Anadoluya dönmüşler, Güney ve Doğu Anadoluya yerleşmişler. 17.yy.da Halep Türkmenleri içinde önemli bir nüfus yoğunluğuna sahip oldukarı sırada, Anadolunun islamlaştırılması amacıyla Halep Türkmenleri ile birlikte Orta Anadolu ve Marmara bölgesine yerleştirildiler. Köyümüzün bulunduğu bölgeye gelen atalarımızın ilk olarak Yılman çevresine yerleştiklerini, halen bu çevrede evleri bulunan yada bir şekilde köyün diğer mahallelerine taşınmış bulunan sülallerin kendilerini “Türkmenler” yada “Türkmenoğulları” olarak tanımlamasından(1), ayrıca Osmanlı İdaresinin “İslamiyetin Anadoluda yaygınlaştırılması” kararının uygulanması ve ibadetlerini yerine getirmek üzere bugün “tekke” diye bilinen ve içinde 3-4 mezarın bulunduğu yerde veya yakınında bir yerde gerçek anlamda bir “bektaşi tekkesi” kurmuş olduklarından anlıyoruz.Köyümüzde bir “bektaşi tekkesi” olduğunu, tekkeye gelir getiren “vakıflar” diye bir arazinin oluşundan, bektaşilikte tarikatçılıkta ifadesini bulan “Pir” ve “can” veya “canlar” kelimelerinin birleşimi ile “pircanlar” diye bir mevkinin bulunmasından, köyün üst tarafında “Dedelik” diye bir mevkinin bulunması ve yatır diye tabir edilen mezarların bulunmasından, Köyün 2 büyük mezarlığından birisinin adının “Aliler Mezarlığı” olmasından ve bu mezarlığa özellikle Yılman ve çevresinde ikamet edenlerin defnedilmesinden, çünkü diğer mezarlık olan “Kızlamaç” a köyün diğer mahallelerinde ikamet edenler defnediliyor.Kırıkkaleye bağlı Hasan Dede Bektaşi Dergahı dedesi nin söylediğine göre dergahın taliplileri arasında Beydililerde geçiyor.Başka köy ve yerlerden gelenlerin oldukça fazla oluşu ve Kızlamaç mezarlığına defnediliyor olmasıda bir araştırma konusu.Köyümüz neden çok göç almış? Tekke var diyemi yoksa, Tekke yıkıldıktan sonramı? Bektaşi Tekkesinin, 1826 yılında Osmanlı Padişahı II.Mahmut döneminde Yeniçeri Ocağını kapatması ve arkasından Yeniçerilerle bağlantılı diye bütün Bektaşi Dergah,Tekke,Zaviye ve Türbelerini kapatılarak, yıkılması, dervişlerin sürgün edilmesi veya idam edilmesi kararının uygulanmasından sonra faaliyetini durdurduğunu sanıyoruz.

Osmanlı ve Ahilik teşkilatlanmasını izlerinden birisi olan, oda sistemi köyümüzde de yaygın olarak yer almıştır.Bugün eski caminin yanında olan ve uzun yıllar imam lojmanı olarak kullanılan ev “Sülmanların odası”, Yüksel Demirelin evi “Ağaların Odası”, Kadir Karameşe’ ye ait olan ev “Guroğullarının odası”, bugün imam lojmanı olarak kullanılan oda “Koca Hocanın odası” yada “Halk Odası” , bugün muhtar odası olarak kullanılan oda ise…………………………. Odası olarak kullanılmış.Bu odalarda köye gelen misafirler (tahsildar, jandarma, sıhhiye memuru vb), sanatkarlar (demirci,semerci,kalaycı vb.) ağırlanırmış.

Köyümüz cumhuriyetin kurulmasından sonraki yapılanma da, Nallıhan ilçesinde Çayırhan la birlikte nahiye (bucak) olarak belirlenen bir köy.Nahiye müdürü şimdiki kahvenin üstünde, karakol Ahmet Çavuşların evi, nüfus müdürü de …………….ambar üstünde faaliyetini sürdürürken, Çamalan’ daki asayiş olaylarının artması üzerine 1934 yılında Çamalan’a (Gerede) taşınıyor.Köy ileri gelenleri devlet daireleri giderse daha rahat olunacağını düşünerek nahiyeliğin kalması için gerekli gayreti göstermiyor. O zamandan beri Çamalan da bulunan nahiyelik Beydili adını taşımakta.Haritalarda dahi Beydili, Çamalan olarak belirtilmektedir.

1928 Yılında Nallıhanda ilk defa 2 köye okul yapılıyor.Birisi bizim köyümüz diğeri Eymir köyü. 1968 yılında okul binası yenilendi.80’li yıllarda başlayan yoğun göç nedeniyle öğrenci sayısının düşmesi nedeniyle çocuklarımız önce Çamalan İlköğretim Okulunda eğitim gördüler,halen de Nallıhan Pansiyonlu İlköğretim Okuluna devam etmektedirler.

Köyümüz suyu ilk olarak kez mevkiinden 1960 yılında getirilmiş ve “Orta pınar” yapılmıştır.Daha sonra Buzlu mevkiinden getirilen su ile köyün üst tarafına depo yapılmış köy içine “YSE” çeşmeleri yapılmış ancak su yolunun sık sık arıza çıkarması nedeniyle “Pınarbaşı” mevkiinden getirilen su Elektrik Motoru ile depoya basılmak suretiyle desteklenmiş,bununda yetersiz kalması sonucu “Deveboynu” mevkiinden de su getirilmiş, şimdi de “kez” mevkiinden su takviye edilmesi çalışmaları sürdürülmektedir.

Eski okul binasında uzun yıllar, halıcılık, yapıcılık, marangozluk meslek kursları yapılmıştır.

Eski köy camii ve muhtar odası ……………….. yılında yıkılmış yerine emece ve angarya usulüyle yeni cami ve muhtar odası inşa edilmiştir.

Köyümüze elektrik 1978 yılında gelmiştir.Köy kanalizasyon şebekesi ve evlere su alınması …………..yılında gerçekleşmiştir.İlçemizle bağlayan yolumuz 1998 yılında asfaltlanmıştır.Sağlık ocağı…………. Yılında yapılmış, ancak hemşire,ebe ve doktor henüz atanmadığından halen hizmete girmemiştir.Odanın önünün düzenlenmesi 2005 yılında yapılmıştır.Pınarbaşı’nda su toplamak suretiyle, Arpalıklara damlama su sistemi kurulması çalışmaları sürdürülmektedir.

Köyümüzde ilk defa 2000 yılında kooperatif kurularak “birlikten kuvvet doğar” fikri hayata geçirilmiştir. Hayvancılık alanında hayata geçirilen Kooperatif 50 ortakla başlamış olan Halen ……….. ortağı bulunmaktadır.Günde …………. Ton süt toplanmakta soğuk hava deposunda depolanmakta ve günlük olarak Seben’ de bulunan işleme tesislerine iletilmektedir.

Köyümüz de kalori değeri çok yüksek oranda kömür yatakları bulunmaktadır.Ancak yatakların kayık olması, Devletin ve özel şirketlerin ilgisini çekmemektedir.Zaman zaman gelen şirketler de istikrarlı bir tesis kurmadan terk edip gitmişlerdri.Köylü kendi ihtiyacını bu yataklardan sağlamakta böylece orman da zarar görmemektedir.